बैशाख १२ को कालो दिनमा आफन्त संगको वार्वेक्यु स्मरण

सरद डायरि । शनिबार, बैशाख १२, २०७२

आजको दिन हामि नेपालीको लागि कालो दिनको संज्ञा दिईएको दिन, जुन दिन हाम्रो राष्ट्र चिल्याईएर रोईरहेको दिन, अनि एक पुस्थामा एकपटक आगमन हुने बिध्वसंकारि प्राकृतिक बिपत्तिको घटना दिन । 

पुर्व निर्धारित समय र ब्यबस्थापन अनुसार नै नेपाल देखी जापान भ्रमणमा रहनु भएका मेरो आफ्नै दिदी तथा आफन्तजनहरुसंग वार्वेक्यु (बनभोज) गरि भेटघाट तथा रमाईलो गर्ने तर्जुमा मिलाएको थिए । घरमा खानु भन्दा पनि आउटडोरमा छुट्टै अनुभव र ब्यबस्थापन संगै रमाईलो गरौं भन्ने भावना ।

पेय पदार्थ, मासुका परिकार, टेन्ट, कुर्चि टेबुल, चुला तथा आवश्यक सबै नानाभातिहरु करिवन ३० जनाको लागितम्तयारि अवस्थामा थियौ । केहि तत्काल गर्नुपर्ने बाकि तयारि सबै सकेर पाहुनाको आगमनको ईन्तजार गर्दै हामि सबै आयोजक भने पाहुनाको बाटो हेरेर बसेका थियौं । 

बिडम्बना अचानक सामाजिक सञ्जाल तथा बिभिन्न समाचार माध्यमद्धारा प्राप्त जानाकारि अनुसार, नेपालमा बिध्वशंकारि महाभुकम्प गएको जानाकारि संगै विविध समाचारहरु एकपछि अर्को गर्दै आउन थाल्यो । सबभन्दा पहिला घर परिवारको चिन्ताको कारण तुरुन्तै नेपालमा सम्पर्क गर्दा केहि क्षति भएपनि परिवारहरु सबै सकुशल भएको र कुनै मानविय क्षति नभएको जानाकारि पाएको र कुनै चिन्ता लिन पर्दैन भन्ने आश्वासनका कारण ढुक्कै संग वार्वेक्यु कार्यक्रम आयोजना गर्ने टुंगो लगाए । पहिला त सानो संख्यामा ज्यान गुमाएको र त्यति बृहत रुप लेला भन्ने केहि सोचाई पनि भएन् । तर कहा कहा कौतुलता र बिगतको जापानको घटनाले भने चुप्पै बस्न नसकेकोले जापानका केहि जिम्मेवारि ब्यक्ति र राजदुतावास संग पनि सम्पर्कमा रहदै नेपालको हालखवर बुझ्दै गर्दा पो समय बित्दै जादा पो थाहा भयो । घटनाले ठुलो रुप लिएको र नेपाल आमालाई ठुलो बिपत्ति परेको थाहा पाउदा बेलुकाको ५ बजेतिर वार्वेक्यु कार्यक्रम सकेर घर फर्किने बेला भईसकेको थियो ।