सरद डायरी । बिहीबार, साउन १६, २०६५
मित्रको कोठा सर्ने दिन भएको र मलाई पुर्ब जानकारी सहित सहयोग को माग गर्नु भएकोले आज म बेलुकाको कोन्तिन्यु एजूकेशन सेंटर मा नजाने बिचार मा थिए । करिब बेलुकाको ६ बजेतिर मित्रले फ़ोन गरी एकैछीन मा देरामा आइपुग्ने र मलाई तयार हुन भन्नुभयो । सोही अनुरूप म तयार भई उहाको देरातिर लागे । अर्को मित्र पनी सहयोग गर्नको लागि आउनु भएको रहेछ । एकैछीन पछी मित्रले रेन्टल गरेर गाड़ी लिएर आइपुग्नु भयो अनी करीब सवा ६ बजे देखि सरसामान ओसानॅ सुरु गरियो । मित्र को पोका पन्तुरा हरु निकै रहेछ । मित्र केही समय अगाडी मात्र अमेरिका आएको र ३ परिवार भएकोले धेरै सामान नहोला भनेको त, गाड़ी ठुलै थियो हामीलाई २ पटक गरेर ओसानॅ पर्दा पो थाहा भयो सामान त निकै रहेछ भन्ने कुरा । जे होस सबै सामान साढ़े ९ बजे तीर सारेर सकियो । मित्रको देरामा सामान भित्र हुलेको मात्र भएकोले खाना पकायर खाने संभब थिएन त्यसकारण आज मेरै देरामा खाना खाने कुरा भयो त्यही अनुसार खाना खाईवोरी बिस्तारा जादा त साढ़े १२ भई सकेको रहेछ ।
मित्रको कोठा सर्ने दिन भएको र मलाई पुर्ब जानकारी सहित सहयोग को माग गर्नु भएकोले आज म बेलुकाको कोन्तिन्यु एजूकेशन सेंटर मा नजाने बिचार मा थिए । करिब बेलुकाको ६ बजेतिर मित्रले फ़ोन गरी एकैछीन मा देरामा आइपुग्ने र मलाई तयार हुन भन्नुभयो । सोही अनुरूप म तयार भई उहाको देरातिर लागे । अर्को मित्र पनी सहयोग गर्नको लागि आउनु भएको रहेछ । एकैछीन पछी मित्रले रेन्टल गरेर गाड़ी लिएर आइपुग्नु भयो अनी करीब सवा ६ बजे देखि सरसामान ओसानॅ सुरु गरियो । मित्र को पोका पन्तुरा हरु निकै रहेछ । मित्र केही समय अगाडी मात्र अमेरिका आएको र ३ परिवार भएकोले धेरै सामान नहोला भनेको त, गाड़ी ठुलै थियो हामीलाई २ पटक गरेर ओसानॅ पर्दा पो थाहा भयो सामान त निकै रहेछ भन्ने कुरा । जे होस सबै सामान साढ़े ९ बजे तीर सारेर सकियो । मित्रको देरामा सामान भित्र हुलेको मात्र भएकोले खाना पकायर खाने संभब थिएन त्यसकारण आज मेरै देरामा खाना खाने कुरा भयो त्यही अनुसार खाना खाईवोरी बिस्तारा जादा त साढ़े १२ भई सकेको रहेछ ।
No comments:
Post a Comment