Friday, September 26, 2008

Grand Canyon - 1

एस.के एक्सन लिदै महिला मित्र संग सामूहिक फोटो एस.के मित्रहरु संग सामूहिक फोटो मित्रहरु संग सामूहिक फोटो


सरद डायरी ।  बिहीबार, असोज ९, २०६५

बिहान को ६ बजे नै बस ग्रेन्ड क्यानियोंन तीर जाने भएकोले हामी ५ बजे नै उठने अलराम लगाएर सुतेको भएपनि घंटी बज्नु अगाडी नै मोर्निंग कल आयो । मैले फ़ोन उठाएको त महिलाको मिठो स्वोरले मोर्निंग कल भन्ने जवाफ आयो । मैले थ्यान क्यु भन्दै फ़ोन राखे । फेरी २ मिनेट पछी हाम्रो बस गाईद क्यान्दी ले फ़ोन गरेर ६ बजे बस हिदने हुनाले ढीला नगरी आउन भनी आर्डर आयो ।
आज को हाम्रो यो दिन प्रमुख घुमाई भएकोले होला उहाहरूले बिशेस ध्यान दिनु भएको होला जस्तो लाग्यो । हिजो ढीलो सम्म रातमा ब्युझने सिटी लॉस भेगास मा रमाएको हुनाले थकाई र निंद्रा को वास्तै नभएको भएपनि आज बिहान भने थकाई र निंद्रा खूब लागेको थियो । तर जसोतसो उठेर म पहिला बाथरुममा पसे । हामी दुइजनाको लागी एउटा कोठा भएकोले हामीलाई तेती समय नलागे पनी महिला मित्रहरु भने एउटा कोठामा ४ जना भएकोले निकै समय लाग्ने कुरा बताउनु भएको थियो । होटल एकदमै राम्रो र पूर्ण ब्याबस्थित थियो । बेद अत्यन्तै लक्जरी खालको,दिनदिनै सबै कपडा नया फेरिदिने अनी बाथरूम मा टावोल देखि स्याम्पो सबोन हरु पनी नयानया फेरिदिने एकदमै राम्रो सर्विस थियो ।
जे होस हामीहरूले नुहाई धुआइ सकेर ब्रेकफास्ट खाएर सक्दा ठीक ६ बज्न १० मिनेट बाकि थियो । अनी सबै भेटेर लागीयो बस स्टप तीर । सबै जना आईसकेको हुनाले हाम्रो पुर्ब निर्धारित बमोजिम समय अनुसार नै बस अगाडी बध्यों ।
क्यान्दी पनी निकै खुसिका साथ बातो को ठाउंठाउमा खूब तोजतोड़ का बिस्तृत बिबरणहरु (त्यों ठाउको इतिहास लगायतका कुरा) बताउदै थीईन । तर हाम्रो मेम्बर भने सबै जना मजा संग बस मा निदाएका थियौ । करीब २ घंटा पछी होपर डंप भन्ने ठाउमा पुग्यौ । यो ठाउमा म यो भन्दा पहिला पनी मित्रहरु संग आयको हुनाले म चाही बस मै बसे । तर मित्रहरु भने करीब १५ मिनेट को समयमा सबै घूमी वोरी फोटो पनी खीच्न भ्याउनु भएछ ।
यहाबाट हामीले अर्को बस फेरेर जाने कुरा क्यान्दी ले पहीले नै बताएकी थीइन । सोही अनुरूप क्यान्दिले हामीलाई अर्को बसमा चढाएर हामी संग बिदाबाजी भईन । यो बस पनी करीब २ घंटा कुदेपछी अर्को स्ट्पमा रोकेर , फेरी त्यहाबाट पनी अर्को स्यातल जस्तो बस मा चध्यौ ।
यो बस भने ऑफ़ रोड जस्तो बाटोमा हिदने बस रहेछ । उकालो,ओरालो,घुम्ती, अन्कंन्तार मरुभूमि ,सबै कच्ची बाटो (ढलान नभएको) भएकोले बिस्तारै धुलो उदाउदै ग्रेन्द क्यानियोंन मा पुग्दो रहेछ । यो बाटोमा हिड्दा त मलाई मेरो नेपालको कुनै कच्ची रोड तीर मोटर गुदेको त होइन की भन्ने भान गराउथ्यो । जे होस दिउसो को पौने बाह्र तीर अन्तिम बस स्ट्पमा पुग्यौ । यहाबाट भने बिसेस खालको बस ग्रेन्ड क्यानियोंन एरिया मा मात्र घुमाउने बसमा चढीयो ।
पहिलो स्ट्पमा मा स्काई वाल्क भन्ने ठाउ रहेछ । स्काई वाल्क भनेको नाम मा उल्लेख भएजस्तै पहाड़ माथि ग्लास को घुम्ती बाटोमा हिडेर ग्रान्ड क्यानियोंन लाई तल, माथि, दाया, बाया सबै हेर्न मिल्दो रहेछ । सिसाको बाटोमा टेक्न बितिक्कै यस्तो डर लाग्दो रहेछ की भनी साद्य छैन । नलागुस पनी किन ,सिसाको तलको भाग ५००० हजार फिट भन्दा बढ़ी छरे । त्यसपछी दोस्रो,तेस्रो स्ट्प हुदै पहिलाकै ठाउमा फर्काउदों रहेछ । जे होस यो एरिया म प्रत्येक १५ मिनेट म बस छुटने हुनाले जुनमा चढेपनि हुदो रहेछ । प्रत्येक स्ट्प मा खाना खाने रेस्तुरेंट,इंडियन हरुको सो देखि सबै कुरो को ब्यबस्था रहेछ । जे होस, फिल्म र पत्र पत्रिका,पोस्ट कार्ड मा मात्र देखेको ग्रान्ड क्यानियोंन आफ्नै आखा अगाडी देख्दा अजीब खुसी का साथै अचम्म पनी लाग्यो । साथै मौसमले पनी अति साथ दिएको हुनाले हाम्रो घुमाई अत्यन्तै सफल भयो ।


Grand Canyon_Video clip (ग्रेन्ड क्यानियोंन को भिडियो क्लिप)

No comments: